The sound of the camino

In mijn voor bereiding op mijn trip had ik al gelezen dat je schoenen en rugzak de belangrijkste zaken zijn tijdens een camino. Op de derde plaats staan de oordoppen. In herbergen slaap je vaak met velen op 1 zaal (hoewel dit ivm Corona maar de helft bezet mag zijn), en die mensen (waaronder ik) maken van tijd tot tijd wat geluid tijdens het slapen oftewel ze snurken. Dit wordt ook wel the sound of the Camino genoemd. Nou met die sound heb ik vannacht goed kennis gemaakt. Er sliep een (overigens zeer vriendelijk) Engelsman bij mij op de zaal en toen anderen dat zagen werd ik al van verschillende kanten gewaarschuwd: put in your earplugs tonight! De man had namelijk een enorme last van slaap apnea. Hij ging sowieso meerdere keren die nacht naar het toilet, en daarnaast snurkte hij echt luid. Vervolgens viel hij zo lang stil dat je dacht dat hij stikte om vervolgens nog eens drie keer zo hard al naar adem happende snurkte. Al met al zeeeeer slecht geslapen.

Nu had de albergue waarvoor ik vandaag had geboekt me een bericht gestuurd dat de overnachting alsnog geannuleerd werd omdat er een groep van 60 personen kwam. Toen heb ik maar besloten om de gift van mijn voetbal maten van Willem II voor een deel uit te geven aan een privé kamer aan het einde van deze etappe om zo hopelijk wat bij te slapen.

Voor vandaag stond een lange etappe voor de boeg en daarom ben ik om zes uur opgestaan om nog in het donker te vertrekken. Dit was niet zo erg omdat het eerste deel toch door de stad ging en dus verlicht was. Er was best wel wat hoogteverschil deze etappe maar gelukkig geen lange steile stukken.

Na ongeveer 5km kwam ik eerst langs een supermarktketen die wel open was en heb ik ontbijt geregeld. Vlak daarna kwam de bekende wijnfontein waar een wijnfabriek elke dag 100 liter wijn gratis verstrekt aan de pelgrims. Maar blijkbaar hadden ze de kraan niet open gezet want er kwam geen druppel rode wijn uit. En het lijkt me sterk dat er op die tijd al zoveel pelgrims voorbij waren gekomen dat de wijn al op is. Dus mijn acteur skills maar weer van stal gehaald en op de foto net gedaan alsof ik wijn uit mijn st. Jakobsschelp drink.

Daar kwam ik de Duitse Sabine wiens wandelmaatje was achtergebleven in Estella met gezondheidsklachten. De rest van de dag met haar mee gelopen. Ze loopt met een (voor de reis) gebroken pols rond en mag die totaal niet bewegen. Dus van tijd tot tijd haar geholpen met het pakken van spullen en zo weer mijn goede daad van de dag heb verricht.

Rond half een in Los Arcos aangekomen waar de meesten stopten voor die dag. Wij zijn echter nog ongeveer 8 km doorgelopen naar Torres del Rio. Een lange rechte weg met op het einde zelfs een asfaltweg die voor een zo mogelijk nog warmere temperatuur zorgde (en ja het kan hier nog veel warmer zijn).

Uiteindelijk rond drie uur in Torres del Rio aangekomen, wat een klein dorpje is en waar weinig te doen is.  Dus deze bloggen bijgewerkt en wat gerust. Maar erg trots op mezelf! 30 km gelopen vandaag tijdens een warme dag met ook nog eens 600 hoogtemeters! Dat is de reden dat ik heb getraind, dit soort etappes zonder echte problemen uitlopen.

Morgen een korte etappe van ongeveer 20 km naar Logrono en hopelijk zodadelijk lekker bijslapen!