Rain or no rain, that’s the question

24 september 2021 - A Brea, Spanje

Vanochtend weer om de vaste tijd opgestaan. Het merendeel van de pelgrims en zeker de turrigrino’s starten (veel) later. Ik begrijp dat wel als het goed weer wordt, maar er was regen voorspelt en dat zou met name in de middag komen. Dus mijn idee was om weer vroeg te vertrekken.

Ik vind het ook lekker om in het donker te starten, blijft magisch in de bossen en je komt bijna niemand tegen. Na een half uurtje begon het licht te miezeren, maar ik liep in het bos, dus dan merk je daar niet al te veel van. Het landschap blijft prachtig (hoewel je er wel aan went). Lijkt een beetje op Oostenrijk van tijd tot tijd, alleen dan met (flinke) heuvels in plaats van bergen.

Rond half elf begon het te regenen op het moment dat ik net bij een barretje aankwam. Goede reden om te stoppen en een bocadillo te eten. Ik was ook al dik over de helft dus het was een mooi moment om te pauzeren. Toen ik mijn brood op had was het ook weer droog en begon ik aan het laatste deel van de etappe (nog dik twee uur). Vlak voordat ik op mijn eindbestemming was kwam ik Katja tegen uit Duitsland die ik al anderhalve week niet meer had gezien. Zij liep al enkele dagen alleen en was blij mij te zien. Nog even 2 km samen gelopen en we kwamen tot de conclusie dat de Meseta (de desolate hoogvlakte tussen Burgos en León, waar we 8 dagen liepen) cruciaal was voor onze wandelreis. Door wordt je alles het ware gebroken om vervolgens later bij de Cruz de Fero die kapotte (negatieve) stukken achter te kunnen laten. Zonder de Meseta te hebben gelopen was dat nooit zo goed gelukt. Mensen die dat saaie deel overslaan missen volgens Katja en mij dan ook een wezenlijk deel van de Camino.

Intussen was ik droog op mijn eindbestemming gearriveerd. Beetje vroeg om 13.15, maar ik heb de vrije tijd gebruikt om de overnachtingen voor de voortzetting van de wandeltocht na Santiago te regelen. Lekker rustig naar Finisterre lopen in vier dagen en dan nog 1 dag wandelen naar Muxia, mijn echte eindpunt van de Camino. Ik heb de laatste as van mijn overleden vader deze hele trip meegedragen en daar zal ik die verstrooien. Daarna op zaterdag met de bus naar Santiago en zondag met het vliegtuig (via Frankfurt) naar Amsterdam. 

Intussen is het hier begonnen met onweren dus ik hoop dat iedereen op tijd een schuilplaats kon vinden. Dus toch niet voor niets zo vroeg gestart… Morgen de laatste etappe naar Santiago. Er is weer (veel) regen voorspelt, hopelijk klopt er (weer) niets van de voorspelling….

Details: 27,5 km en 625 hoogtemeters. Totaal: 783 km

Foto’s

3 Reacties

  1. Esther:
    25 september 2021
    Hoi Roel,
    Wat mooi omschreven hoe je de Meseta hebt ervaren. Ik ben het helemaal met je eens.
    Hopelijk, ondanks de voorspellingen, een droge aankomst in Santiago. Geniet van de stad. Barretjes vlak onder de trappen van het plein waren bij ons favoriet. En een mooi vooruitzicht voor daarna, de tocht naar Muxia. Echt het mooiste plekje van Spanje en een bijzondere plek om dingen achter te laten. Succes daarmee.
    Buen camino, Esther
  2. Carlos Depaemelaere:
    25 september 2021
    Met minder en met meer in jouw rugzak naar jouw eindbestemming stappen, Roel. Dat ook dit onvergetelijk mag worden.
  3. Carmen van den Berg:
    25 september 2021
    Ha Roel, leuk om weer even bij te lezen! Volgens mij ben je er bijna, wees maar trots. En bijzonder mooi dat ome Piet bij je is.

    Geniet van de laatste loodjes!