Het wordt warmer

Heerlijk geslapen in ons appartement ondanks de festiviteiten in de stad. Wel even goed rondkijken voordat we weggaan of we echt niets hebben laten liggen. De temperatuur gaat vandaag en de komende dagen flink omhoog tot (dik) over de dertig graden. We zijn nu wel wat beter gewend aan de warmte, maar dit is voor ons ook weer nieuw. Zo vroeg mogelijk binnen zijn wordt dus het devies, maar dat wordt lastig de komende twee dagen…

Vandaag om iets na 7.00 (wanneer het licht wordt) vertrokken. Normaal gesproken kijken we hoever Veerle die dag komt, maar de laatste 11,5 kilometer zou volgens de informatie door niemandsland gaan en daar komen niet zo makkelijk taxi’s. Dus besloten dat Veerle vandaag 8 kilometer zou lopen, tot het laatste café voordat het “niemandsland” begon. In dat deel zat wel de eerste en hoogste heuvel van de dag. Maar langzaam en gestaag zijn we daar ook overheen gekomen. Veerle op de moeilijke punten omhoog weer een klein zetje gegeven (moet er vreemd uitzien, maar werkt wel erg goed). Het naar beneden lopen blijft het grootste issue voor de enkel van Veerle. Op enig moment moesten we een drukke weg oversteken op een heuvel. Die weg was steil en dus had het verkeer voor bergop twee rijbanen en het verkeer naar beneden 1 rijbaan. Wij staken over toen in de verte een Audi bergop kwam gereden. Veerle dacht dat toen ze de eerste rijbaan had overgestoken dat ze niet meer in de baan van de Audi zou zitten, maar die reed op de tweede rijbaan bergop. Veerle vertraagde dus haar pas, ik begon te roepen dat ze door moest lopen en die Audi moest flink uitwijken en die kwam luid claxonerend voorbij. Ik boos op Veerle, Veerle op mij (maar dat kan ik wel hebben) en iedereen gelukkig zonder kleerscheuren er vanaf gekomen.

Toen we verder naar beneden liepen zagen we een uitloper van de oceaan aan onze linkerhand. Was alweer een tijdje geleden dat we die hadden gezien. Later nog een oude brug overgestoken over een rivier die op de uitloper uitkwam om daar onze stop van de dag te maken. Lekker gegeten/ontbeten en een taxi voor Veerle gebeld, die al naar 10 minuten kwam en ik weer door voor de laatste 11,5 kilometer. De 8 kilometer van Veerle waren er toch nog 9 geworden, dus de 19,6 kilometer van de etappe van vandaag zou waarschijnlijk ook wat langer worden. Meteen na de stop begon de tweede beklimming die wat minder erg leek dan de eerste van die dag. Hoe verkeerd was die inschatting. Er leek geen einde te komen aan de beklimming en de hele tijd stijgen al klimmend/lopend van rots naar rots. Maar ook die pukkel overwinnen we weer en daarna was het langzaam aan dalen richting Pontevedra. Intussen was het 13.00 en dan begin je de warmte echt te voelen, zeker als er geen schaduw is. Zo’n 6 kilometer voor Pontevedra kreeg je de keuze om de originele weg te volgen in de volle zon of om een omweg te maken die langer was. Nu wist ik al dat deze route erg mooi was van iemand die hem eerder die dag had gelopen, maar nog belangrijker, je liep bijna de hele weg in de schaduw. Zo is de keuze makkelijk gemaakt, dan maar wat verder lopen, maar wel in de schaduw. Die man had het goed voorspeld, erg leuke route langs een klein meanderend stroompje (vandaar langere afstand) en bijna volledig in de schaduw. Op een dag als deze is dat een zegen. 

Rond 14.00 aangekomen bij ons hotel. Veerle had al ingecheckt en wat boodschappen gedaan. Daarna gedoucht en uitgerust (want stiekem was ik ook wel een beetje moe). Veerle sliep lekker door, maar ik ben rond half zes de stad gaan verkennen. Een mooie grote stad, die op deze mooie zomerse zaterdag avond echt gonsde/vibreerde. Om 19.00 zaten al bijna alle terrasjes vol, terwijl de keuken pas om 20.00 open gaat. Iets na 19.00 Veerle opgehaald en op zoek naar een plek om te eten. Zoals gezegd zat alles bijna vol. Uiteindelijk een leeg terras gevonden, maar toen bleken er briefjes op de tafels te zitten met reserva. Toch gevraagd of er iets vrij was (om 19.30) en er bleek toch nog 1 tafel te zijn om te eten, maar de keuken ging pas om 20.00 open. Geen proberen voor ons. Biertje en een sprite op tafel en wij vermaken ons wel tot die tijd.

Het eten was voortreffelijk, waarschijnlijk het beste tot nu toe. Ik vermoedde dat al een beetje omdat we bij een wat luxere wijnbar zaten. Iberico ham kroketten, seafood kroketten (erg lekker) en gefrituurde kip met een krokant laagje gegeten. Goed glas wijn erbij en met zijn 2-en voor 45 euro gegeten. Ok geen echt pelgrim menu, maar je mag jezelf wel eens kietelen en bij de burgerlijk gaan eten weiger ik! Na het eten op een plein nog wat gedronken. Het was daar erg gezellig. Vanuit een balkon werd er met flinke boxen muziek gedraaid en op het hele plein zaten en stonden jongeren die eigen (sterke) drank hadden meegenomen met elkaar te kletsen. Wij vonden de sfeer nog een beetje timide. Het leek meer op een gezapig verjaardagsfeestje dan een avond flink stappen, maar wij waren natuurlijk voor Spaanse begrippen zeer vroeg weg. Onderweg nog een dweilorkest zien/horen spelen. Ook dat steekt internationaal aan. Erg gezellig. Maar ja een pelgrim moet ook weer vroeg op dus om 22.15 weer op onze kamer om te gaan slapen.

Morgen verlaten we de normale route en gaan we de spirituele variant lopen. Dat levert de eerste dag eerst 11 kilometer “normaal” wandelen op, maar daarna 10 kilometer lang alleen maar stijgen tot 450 meter hoogte. Naar wij begrijpen is het eerste deel zeer steil in een bos, maar daarna is het grootste deel zonder enige schaduw. Dat wordt dus in de volle zon flink zweten. Veerle zal de beklimming waarschijnlijk over slaan want dat wordt te lastig met haar enkel. Boven op de berg ligt een klooster waar binnen ‘s avonds de vespers zingen en iedereen mag daar bij zijn. Hopelijk doen ze dat op een zondag ook, want wij willen daar graag bij zijn. Het tweede deel van de tocht ligt ik morgen verder toe. Het verhaal voor vandaag is al lang genoeg. Net als de etappe van vandaag overigens, want in plaats van 19,6 kilometer werden het er 22….

Gelopen afstand: 22 kilometer

Hoogtemeters: 459 meter

Totaal gelopen afstand: 196 kilometer